Alle “Soos-ezels” krijgen meer dan eens te maken met de paardentandarts.
Aangezien de meeste ezels eerst naar het opvangcentrum in Zeist komen vindt daar bijna altijd de 1e kennismaking plaats.
Het gebit van een ezel vertelt veel over de leeftijd, maar ook over het verleden van een ezel. Problemen in het gebit kunnen onder andere leiden tot magere ezels met alle gevolgen van dien.
De Ezelsociëteit werkt samen met de dierenartsen/tandartsen van de Faculteit Diergeneeskunde te Utrecht. Zij bezoeken ook de ezels die op pleegadressen wonen en zorgen ervoor dat de ezels een gezond gebit houden.
Een 1e behandeling kan voor de pleegouders even schrikken zijn.
Bewapend met een mond-sperrer, electrische rasp en vijl stelt de tandarts zich voor.
Als mens denk je aan je eigen tandarts, aan die stoel, aan die lamp en aan wat jouw ezel wel niet zal denken.
Maar de ervaring leert dat de meeste ezels zich rustig gedragen en het geheel over zich heen laten komen.
De tandarts voelt eerst in de mond van de ezel en kijkt om een algemene indruk te krijgen.
Scherpe randen en haken op de kiezen worden op deze manier gevonden.
Als er een verdere behandeling nodig is (bijvoorbeeld het trekken van een wolfskies of het maken van bit-seats) krijgt de ezel meestal een roesje.
Deze injectie moet toegediend worden door een dierenarts.
De ezel wordt daar wat rustiger van, zodat de behandeling minder stressvol is.
De tandarts kan nu de mond-sperrer plaatsen en de mond van de ezel zo ver openen zodat de behandeling plaats kan vinden.
Dit ziet er misschien wat eng uit, maar als je je realiseert dat sommige ezels amper kunnen eten of dat hun gebit in het verleden zoveel geleden heeft (bv door een verkeerd bit of het continue trekken aan een bit door ‘de mens’ ) dan vergeet je snel het plaatje en kijk je verder, naar het resultaat.
Als de tandarts klaar is met de behandeling wordt de mond van de ezel schoongespoeld met een waterspuit, gevuld met lauw water.
De mond-sperrer wordt verwijderd en de ezel kan rustig bijkomen van het roesje.
Het is verstandig om de ezel de 1e twee uur niets te laten eten, zorg dus dat de stal van tevoren leeg is, zodat er geen stro of hooi ligt om van te knabbelen.
Sommige ezels worden 1 keer per jaar bezocht, andere vaker of juist minder vaak.
Dit hangt helemaal af van het gebit en de leeftijd van de ezel.
Een oudere ezel zal sneller problemen krijgen met het gebit, net zoals wij mensen.
De ezel op de foto hierboven is merrie Fiona, 30 jaar. Zij wordt behandeld door dierenarts/tandarts Aukje van Sommeren.