Onze bewoners

Ada-Louise (1995) komt van Texel en is in korte tijd de Grande Dame van de Ezelsociëteit geworden. Deze zachtaardige, lieflijke merrie vond snel haar plek in de kudde en ontfermt zich over ezels die wel wat ‘moederlijke’ begeleiding kunnen gebruiken. Zelf komt Ada-Louise ook geen aandacht tekort want ze heeft een aardige fanclub. Wie smelt … lees meer

Brenda (1997) lijkt soms op een wat nukkige oude dame. Dat is ze echt helemáál niet, maar haar blik is meestal op de grond gericht en dan lijkt dat al snel zo. We denken eigenlijk dat ze gewoon altijd op zoek is naar lekkers, en daarom zo naar beneden kijkt. Want ja, ze houdt echt … lees meer

Charlotte (2002) is een schimmelgrijze merrie. Bij aankomst in Zeist viel ze meteen goed in de groep, met name bij de ruinen… Ze is dan ook een echte dame: jong, elegant en zelfverzekerd. Maar dat betekent niet dat ze kapsones heeft! Charlotte knuffelt graag en is op dit moment de enige ezel die gewoon in … lees meer

​Charly (1998) is een beige-bruine ruin. Het is aan Charly’s ziekelijke broertje Shrek te danken dat hij vanuit België naar de opvang is gekomen. Na Shreks overlijden in 2020 mocht Charly toch blijven omdat hij al zó lang een vaste -en populaire- bewoner is dat het niet goed zou zijn hem nu nog uit te … lees meer

Cobie (2001) komt uit Artis. Nadat haar maatje Bas overleed, was het voor Cobie tijd om van haar pensioen te gaan genieten in het ezelrusthuis. Deze pensionado mag dan een mini ezel zijn — ze is zeker voor geen kleintje vervaard! Het is een pittige dame die, volgens een van de vrijwilligers, “haar pattatekes al … lees meer

Dolores (1995) is een gezellige, en bovenal reuze nieuwsgierige merrie. Zij staat vooraan bij alles wat er gebeurt en begroet nieuwe ezels als eerste. In oktober 2018 arriveerde deze ‘Limburgse’ samen met haar hartsvriendin No-No in de opvang. Ze kwamen van een goed adres en het woordje stress kenden ze dus niet. Binnen een uur … lees meer

Er was eens… een klein grijs ezeltje genaamd Grietje (2005). Onze mooie Grietje is een beetje schuw, maar kinderen… die vindt ze geweldig! Ze gaat dan ook graag een flinke wandeling met ze maken door het bos. En dan onderweg natuurlijk af en toe wat lekker gras snoepen.Grietje is in april 2022 bij ons in … lees meer

Josefien (1998) is een zachtaardige en zeer nieuwsgierige merrie die vooral het gezelschap van ‘ons tweevoeters’ opzoekt. Ze is heel aanhankelijk en geniet dan ook van alle aandacht die ze krijgt. Hoe meer mensen haar tegelijk aaien, hoe beter! En als je op je hurken bij haar hoofd gaat zitten, dan krijg je soms zelfs … lees meer

Menno (2005) is helemaal tevreden met zijn nieuwe leven in Zeist. We hebben hem zien veranderen van een zieke, eenzame hengst in een gelukkige, actieve ruin. Kort na aankomst in Zeist was zijn ongeloof nog groot; soortgenoten, aardige mensen, lekker hooi! Dat is ongelofelijk! Gaandeweg leek hij te beseffen dat dit geluk hem niet tijdelijk, … lees meer

Nona (2000) is een bruine merrie met mooie krullen op haar voorhoofd. Ze was een vaste bewoner in Zeist totdat we een paar jaar geleden een noodoproep kregen: ezel Teddy was zijn maatje verloren en zo eenzaam dat hij niet meer wilde eten. Spoed dus! Omdat Nona een sterk beschermend karakter heeft, werd toen besloten … lees meer

Deze rustige bruine ruin (2000) is al een hele oude bekende van onze Sociëteit. Via een aantal omzwervingen waaronder als laatste een kinderboerderij in Noord Holland is ie dan weer bij ons terecht gekomen en nu hebben we besloten dat ie ook bij ons mag blijven en niet weer een ander huis gaat krijgen, want … lees meer

Piccolo (2003) is een beige ruin die in Frankrijk woonde voordat hij naar Zeist kwam. Het is een hele lieve, zachtaardige jongen die snel contact maakt met andere ezels en ook mensen graag opzoekt. Een van onze jongere bewoners — en misschien wel de meest nieuwsgierige? Piccolo heeft in augustus 2015 een nare val gemaakt … lees meer

Onze Rosa uit 2002 heeft, hoe klein zo ook is, een enorm groot hart. Met name voor mensen en dan al helemaal voor kinderen, want die vindt ze toch zó lief. Ze is heel geduldig met ze en tijdens wandelingen voelt ze prima aan hoe die kleine beentjes naast zich het wel, of niet volhouden … lees meer

Ties (2008) is één van de grotere ezels die te vinden is onze kudde. Hij heeft een Franse moeder en een Portugese vader en heet heel officieel Saint Jean Baptiste, maar daar begrepen zijn ezelvrienden helemaal niets van. Zij noemen hem kortweg Ties en wij dus ook. Ties heeft een prachtig hoofd en een hele … lees meer