Onze bewoners

We berichten jullie al eerder over onze Ada-Louise (1995). Zoals jullie weten, hebben we Ada-Louise opgehaald van Texel. Zij is in korte tijd de Grande Dame van de ezelkudde geworden, deze zachtaardige, lieflijke merrie heeft in korte tijd een vast plekje in de kudde weten te veroveren en ontfermt zich over ezels die wel wat … lees meer

Brenda (1997) lijkt soms op een wat nukkige oude dame. Dat is ze echt helemáál niet, maar haar blik is meestal op de grond gericht en dan lijkt dat al snel zo. We denken eigenlijk dat ze gewoon altijd op zoek is naar lekkers, en daarom zo naar beneden kijkt. Want ja, ze houdt echt … lees meer

Charlotte (2002) is een schimmelgrijze merrie. Bij aankomst in Zeist viel ze meteen goed in de groep, met name bij de ruinen… Ze is dan ook een echte dame: jong, elegant en zelfverzekerd. Maar dat betekent niet dat ze kapsones heeft! Charlotte knuffelt graag en is op dit moment de enige ezel die gewoon in … lees meer

​Charly (1998) is een beige-bruine ruin. Het is aan Charly’s ziekelijke broertje Shrek te danken dat hij vanuit België naar de opvang is gekomen. Na Shreks overlijden in 2020 mocht Charly toch blijven omdat hij al zó lang een vaste -en populaire- bewoner is dat het niet goed zou zijn hem nu nog uit te … lees meer

Cobie (2001) komt uit Artis. Nadat haar maatje Bas overleed, was het voor Cobie tijd om van haar pensioen te gaan genieten in het ezelrusthuis. Deze pensionado mag dan een mini ezel zijn — ze is zeker voor geen kleintje vervaard! Het is een pittige dame die, volgens een van de vrijwilligers, “haar pattatekes al … lees meer

Dolores (1995) is een gezellige, en bovenal reuze nieuwsgierige merrie. Zij staat vooraan bij alles wat er gebeurt en begroet nieuwe ezels als eerste. Samen met vriendin No-No (1990) arriveerde zij in oktober 2018 in de opvang. Bij hun voormalig eigenaar in Limburg stonden de beide dames jarenlang heerlijk samen in de wei. Hun oude … lees meer

Emma (1987) is een lichtgrijze, tengere merrie. Het complete verhaal van Emma kennen wij niet. Wij weten alleen dat een meisje op een gegeven moment een noodoproep plaatste. Na het overlijden van haar opa bleef zijn ezelmerrie eenzaam en verwaarloosd achter. Een dierenvriendin reageerde op de oproep en plaatste de merrie bij haar eigen Shetlander … lees meer

Goofert (1998) heeft vanaf zijn geboorte tot 2008 bij een ouder echtpaar gewoond. Zijn gezelschap was een paard. Met het overlijden van de man des huizes, kwam Goofert naar Zeist. Hij is een mollige, populaire, lieve ruin. Door zijn opvallende wit/ bruin gevlekte vacht, wordt hij door kinderen regelmatig ‘koe-ezel’ genoemd. Goofert is dol op … lees meer

Menno (2005) is helemaal tevreden met zijn nieuwe leven in Zeist. We hebben hem zien veranderen van een zieke, eenzame hengst in een gelukkige, actieve ruin. Kort na aankomst in Zeist was zijn ongeloof nog groot; soortgenoten, aardige mensen, lekker hooi! Dat is ongelofelijk! Gaandeweg leek hij te beseffen dat dit geluk hem niet tijdelijk, … lees meer

No-No (1990) is in oktober 2018 bij ons gearriveerd, samen met haar vriendin Dolores. Bij hun voormalige eigenaar in Limburg stonden de dames jarenlang heerlijk samen in de wei. Maar ze vinden het zeker ook geen straf om hun oude dag in ‘de Zeister kudde’ door te brengen. Binnen een uur liepen de dames al … lees meer

Deze rustige bruine ruin (2000) is al een hele oude bekende van onze Sociëteit. Via een aantal omzwervingen waaronder als laatste een kinderboerderij in Noord Holland is ie dan weer bij ons terecht gekomen en nu hebben we besloten dat ie ook bij ons mag blijven en niet weer een ander huis gaat krijgen, want … lees meer

Piccolo (2003) is een beige ruin die in Frankrijk woonde voordat hij naar Zeist kwam. Het is een hele lieve, zachtaardige jongen die snel contact maakt met andere ezels en ook mensen graag opzoekt. Een van onze jongere bewoners — en misschien wel de meest nieuwsgierige? Piccolo heeft in augustus 2015 een nare val gemaakt … lees meer

Onze Rosa uit 2002 heeft, hoe klein zo ook is, een enorm groot hart. Met name voor mensen en dan al helemaal voor kinderen, want die vindt ze toch zó lief. Ze is heel geduldig met ze en tijdens wandelingen voelt ze prima aan hoe die kleine beentjes naast zich het wel, of niet volhouden … lees meer

Maak kennis met onze Semke van 23 jaar. We hebben recent besloten dat deze knapperd bij ons in Zeist mag blijven omdat deze dame toch best een heel lastig gebit heeft waar we echt met regelmaat de tandarts naar moeten laten kijken. In haar vorige omgeving lukte dat niet meer, dus nu nemen wij die … lees meer

Ties (2008) is één van de grotere ezels die te vinden is onze kudde. Hij heeft een Franse moeder en een Portugese vader en heet heel officieel Saint Jean Baptiste, maar daar begrepen zijn ezelvrienden helemaal niets van. Zij noemen hem kortweg Ties en wij dus ook. Ties heeft een prachtig hoofd en een hele … lees meer