De ruinen kijken het eens aan

Zeg lieve mensen,

Wij vinden het allemaal fantastisch hier dat jullie ons, ondanks het warme weer, toch iedere dag weer komen bezoeken. We zien jullie in de meest uitleenlopende korte broeken, kleurige t-shirts, slippers en ander zomers schoeisel zo bij ons in de wei stappen en dat hebben we maar wat graag!! Een knuffel hier en een aai daar vinden wij ondanks de warme temperaturen heerlijk.

Onze verbazing zit hem meer in de afsluiting van het bezoek, jullie nemen allemaal een heerlijk verkoelend ijsje, de ene zo’n kleurig waterijsje en de ander weer zo’n ijslolly met chocola. Er zitten zelfs vegan ijsco’s in de vriezer! Ziet er geweldig lekker uit allemaal! Jullie roepen dan ook altijd; “wat fijn dat het vakantie is, dit mag nu allemaal!”

Maar wij, wij ezels krijgen helemaal geen zondig lekkers en daar trekken we de grens. Ik en mijn vrienden hier, gaan op vakantie in de hoop ook heel veel ijsjes te krijgen en net zo lekker te snoepen als dat jullie doen. Maar we gaan niet allemaal tegelijk hoor, we gaan één voor één een paar dagen weg en komen dan weer terug.

Omdat ik natuurlijk de slimste van het stel ben, regel ik de vakanties voor iedereen — en daardoor heb ik nauwelijks tijd over voor mijn blog. Want Felix? Mijn assistent ligt in de wei te dromen van de strandvakantie die hij vorig jaar met Menno doorbracht aan het Henschotermeer. Dat jullie dat even weten en niet denken: “hee waar blijft die Goofert toch met zijn sterke verhalen?”

Nou die Goofert staat hier dus gewoon in Zeist onwijs belangrijk te wezen. Kom maar kijken! Een paar schouderklopjes heb ik wel verdiend.