Dieske (1991) was alweer een tijd in Zeist en vanaf het moment dat hij binnenkwam, was iedereen gek op hem. Hij was een ruin met een stokmaat van meer dan een meter (1.22 m. om precies te zijn) en daarmee was hij groter dan de rest van onze bewoners. Hij kwam van een pleegadres, de pleegouders konden de zorg niet meer aan.
Dieske heeft het bij hen heel goed gehad. Hij maakte bij aankomst wel een magere indruk en had een slechte conditie. Op oudere leeftijd had hij wat meer zorg nodig. Eten was zijn grote liefde in het leven. Als hij merkte dat zijn bakje eraan kwam, liep hij alles en iedereen omver.
Hij had een schaargebit, in de natuur zou hij hiermee niet overleefd hebben. In de opvang konden we hem voldoende bijvoeren en hem de tijd geven om genoeg te eten.
Dieske was graag bij mensen. Geknuffel hoefde van hem niet zo, maar hij kreeg wel graag aandacht.
Je kon hem meestal in de buurt van het hek vinden, waar hij uitkeek naar bezoekers.. en naar het volgende eetmoment.
Dieske is 27 jaar geworden.