Deze heer komt uit Frankrijk. Daar werd Monsieur Roro (1995-2021) verhuurd om de bagage van toeristen te dragen. Op zesjarige leeftijd heeft hij een hersenbloeding gehad, waardoor hij aan zijn rechterkant niet goed kan zien en horen. Zo is hij
Mack is de zoon van Jelle. Ze komen van een goed pleegadres in Friesland. Samen zijn ze eerst naar de Diergeneeskundige Kliniek in Utrecht gegaan voor controles aan lijf en leden. Het gebit van Mack werd goed behandeld. Ezels
Janneke (1996) was een pittige kleine merrie. Zij is als jonge ezel bij ons gekomen en toen naar een goed pleegadres gegaan, waar ze jaren heeft gestaan. Door omstandigheden is ze teruggekomen. Janneke is met de fles grootgebracht nadat ze
Bram (2003) en Fleur (2001) zijn een mooi stelletje oude Shetlanders. Bram heeft de ziekte van Cushing en moet elke dag medicijnen hebben. Hij was ooit uitgeplaatst, maar is teruggekomen vanwege het noodzakelijk geven van medicijnen. Die slaan goed aan
Artiest (L’Artiest, 1999) is een Franse ezel die zo groot is als een paard. Toen hij kortgeleden vanuit zijn fijne pleegadres terug in de opvang kwam, maakte dat nogal indruk op de andere ezels en op de mensen. Want hij
Bruce (26) is samen met Daphne en Elza tijdelijk in de opvang opgenomen. De eigenaresse kon niet langer voor dit lieve drietal zorgen. Bruce is een gemoedelijk dier; hij geniet van alle aandacht die hij bij ons krijgt.
Shrek (2001-2020) kwam met zijn broer van Charlie uit België. Shrek had zoveel voortdurende lichamelijke klachten, dat zijn vorige eigenaresse niet meer wist hoe ze hem nog kon helpen. Denk aan: wonden, graatmager, aldoor verhoging, korrelachtige oren, veel korstjes op
Piccolo (2003) is een beige ruin die in Frankrijk woonde voordat hij naar Zeist kwam. Het is een hele lieve, zachtaardige jongen die snel contact maakt met andere ezels en ook mensen graag opzoekt. Een van onze jongere bewoners —
Nimbus is een zwartbruine ruin die samen met zijn vriend Piccolo eerst in Frankrijk woonde en nu in de opvang is, omdat hun eigenaren niet meer voor ze konden zorgen. Nimbus kijkt een beetje de kat uit de boom en komt
Menno (2005) is helemaal tevreden met zijn nieuwe leven in Zeist. We hebben hem zien veranderen van een zieke, eenzame hengst in een gelukkige, actieve ruin. Kort na aankomst in Zeist was zijn ongeloof nog groot; soortgenoten, aardige mensen, lekker
Lotta (1996-2022) komt oorspronkelijk van een zorgboerderij, waar zij slecht zou zijn behandeld en pijn heeft geleden. Toen zij ongeveer 4 jaar was kwam ze, drachtig, terecht op een ander adres waar het beter was. Ze hield zich afzijdig en
Kleo (1995) is naar Zeist gekomen met een speciaal veterinair transport. Zij was een werkezel op Corfu en ze werd samen met de vrouw waar ze bij hoorde, aangereden door een auto. Kleo bleef voor oud vuil gewond in de
Joep (2004) stond als ongecastreerde ezelhengst lange tijd alleen. In 2016 kwam hij na een operatie aan een buiktumor naar Zeist en werd toen meteen gecastreerd. Zo klein als hij is, Joep is een ezel met pit. Hij kan zich
Goofert (1998) heeft vanaf zijn geboorte tot 2008 bij een ouder echtpaar gewoond. Zijn gezelschap was een paard. Met het overlijden van de man des huizes, kwam Goofert naar Zeist. Hij is een mollige, populaire, lieve ruin. Door zijn opvallende
Jaap (1984) is met pensioen naar Zeist gekomen. Daarvóór woonde hij op de afdeling Landbouwdieren van de Universiteit in Utrecht. Hij is daar 25 jaar lang proefezel geweest, wat betekende dat de studenten van de faculteit Diergeneeskunde in zijn mest
Merrie Froukje is een donkerbruine mini ezel. Ze is zo klein dat ze voor een veulen door kan gaan. Ze kwam samen met moeder Petunia naar Zeist. Petunia gedroeg zich zeer beschermend naar Froukje en liet andere ezels en vrijwilligers nauwelijks in
Felix (2001-2022) is sinds 2007 in de opvang. Hij stond daarvoor als hengst op een boerderij, bij paarden. Je kan een hengst wel houden, maar dan moet dat op een natuurlijke manier, met een eigen kudde. Maar nu was Felix
Corné (2012) kwam in 2015 samen met moeder Lisa naar Stichting De Ezelsociëteit. Beide ezels waren vreselijk verwaarloosd en er slecht aan toe. Corné bleek een lieve, super makkelijke ezel, die genoot van zijn nieuwe omgeving en van het gezelschap
Cornelis (1994-2022) is vele jaren liefdevol verzorgd door een echtpaar. Toen zij daar niet langer toe in staat waren, kwam Cornelis in 2017 naar Zeist. Hij was de enige ezel op zijn vorige plaats met zijn verzorgers als maatjes. Ook
Emma (1987) is een lichtgrijze, tengere merrie. Het complete verhaal van Emma kennen wij niet. Wij weten alleen dat een meisje op een gegeven moment een noodoproep plaatste. Na het overlijden van haar opa bleef zijn ezelmerrie eenzaam en verwaarloosd
Coco (1993) is een mooie, grijze dame. Ze woont al zo’n 11 jaar in de opvang in Zeist. Ooit stond ze samen met 45 lotgenoten in een advertentie in een landelijke ochtendkrant. Een dierenvriend ging kijken en hij zag een
Charly (1998) is een beige-bruine ruin. Het is aan Charly’s ziekelijke broertje Shrek te danken dat hij vanuit België naar de opvang is gekomen. Na Shreks overlijden in 2020 mocht Charly toch blijven omdat hij al zó lang een vaste
Dieske (1991) was alweer een tijd in Zeist en vanaf het moment dat hij binnenkwam, was iedereen gek op hem. Hij was een ruin met een stokmaat van meer dan een meter (1.22 m. om precies te zijn) en daarmee
Anna (1995-2020) zou aanvankelijk samen met haar trouwe ezelvriendin Sally naar Zeist komen. De beide merries stonden meer dan 20 jaar samen op een kinderboerderij. Sally leek het niet goed te maken en dus werden de merries eerst voor een
