Categorie: Ezels

Bonita (2000) is net als haar moeder Brenda eigenlijk altijd in de buurt van het hek te vinden. Uiteraard voor een lekkere snack of een bos hooi, maar wat Bonita óók fantastisch vindt zijn de bezoekers die een borstel pakken

Brenda (1997) lijkt soms op een wat nukkige oude dame. Dat is ze echt helemáál niet, maar haar blik is vaak op de grond gericht en dan lijkt dat al snel zo. We denken eigenlijk dat ze gewoon altijd op

Cobie (2001) komt uit Artis. Nadat haar maatje Bas overleed, was het voor Cobie tijd om van haar pensioen te gaan genieten in het ezelrusthuis. Deze pensionado mag dan een mini ezel zijn — ze is zeker voor geen kleintje

Hinke (1990) is een bruine merrie die voor haar komst naar de opvang met haar maatje Famke in een weiland stond. De eigenaresse en de verzorger wisten zich geen raad want Famke was er slecht aan toe. Na overleg met

Onze Klaartje (1997) komt uit Friesland. Toen haar vorige eigenaren verhuisden is zij naar Zeist gereisd. Ze had een enerverend jaar achter de rug omdat de merrie waar ze mee samenleefde, overleed. Maar ze heeft het naar haar zin in

Liesbeth (30) kwam met haar dochter Ellen van een kinderboerderij. De boerderij wilde doorgaan zonder ezels en daarom verhuisden de merries naar de opvang. Liesbeth was mager toen ze binnenkwam en wilde nauwelijks eten. We kwamen er al snel achter

Ties (2008) is één van de grotere ezels die te vinden is onze kudde. Hij heeft een Franse moeder en een Portugese vader en heet heel officieel Saint Jean Baptiste, maar daar begrepen zijn ezelvrienden helemaal niets van. Zij noemen

Bella (1989) is een mooie grijze merrie, die er soms een beetje rommelig uit kan zien. Ze houdt er niet van om te worden aangehaald door bezoekers; dat laat ze merken door in je benen te bijten. Tijdens openingstijden staat

Dolores (1995) is een gezellige, en bovenal reuze nieuwsgierige merrie. Zij staat vooraan bij alles wat er gebeurt en begroet nieuwe ezels als eerste. Samen met vriendin No-No (1990) arriveerde zij in oktober 2018 in de opvang. Bij hun voormalig

No-No (1990) is in oktober 2018 bij ons gearriveerd, samen met haar vriendin Dolores. Bij hun voormalige eigenaar in Limburg stonden de dames jarenlang heerlijk samen in de wei. Maar ze vinden het zeker ook geen straf om hun oude

Piccolo (2003) is een beige ruin die in Frankrijk woonde voordat hij naar Zeist kwam. Het is een hele lieve, zachtaardige jongen die snel contact maakt met andere ezels en ook mensen graag opzoekt. Een van onze jongere bewoners —

Menno (2005) is helemaal tevreden met zijn nieuwe leven in Zeist. We hebben hem zien veranderen van een zieke, eenzame hengst in een gelukkige, actieve ruin. Kort na aankomst in Zeist was zijn ongeloof nog groot; soortgenoten, aardige mensen, lekker

Lotta (1996) komt oorspronkelijk van een zorgboerderij, waar zij slecht behandeld is en pijn heeft geleden. Toen zij ongeveer 4 jaar was kwam ze, drachtig, terecht op een ander adres waar het beter was. Ze hield zich afzijdig en maakte

Goofert (1998) heeft vanaf zijn geboorte tot 2008 bij een ouder echtpaar gewoond. Zijn gezelschap was een paard. Met het overlijden van de man des huizes, kwam Goofert naar Zeist. Hij is een mollige, populaire, lieve ruin. Door zijn opvallende

​Felix (2001) is sinds 2007 in de opvang. Hij stond daarvoor als hengst op een boerderij, bij paarden. Je kan een hengst wel houden, maar dan moet dat op een natuurlijke manier, met een eigen kudde. Maar nu was Felix

Cornelis (1994) is vele jaren liefdevol verzorgd door een echtpaar. Toen zij daar niet langer toe in staat waren, kwam Cornelis in 2017 naar Zeist. Hij was de enige ezel op zijn vorige plaats met zijn verzorgers als maatjes. Ook

Emma (1987) is een lichtgrijze, tengere merrie. Het complete verhaal van Emma kennen wij niet. Wij weten alleen dat een meisje op een gegeven moment een noodoproep plaatste. Na het overlijden van haar opa bleef zijn ezelmerrie eenzaam en verwaarloosd

​Coco (1993) is een mooie, grijze dame. Ze woont al zo’n 11 jaar in de opvang in Zeist. Ooit stond ze samen met 45 lotgenoten in een advertentie in een landelijke ochtendkrant. Een dierenvriend ging kijken en hij zag een

​Charly (1998) is een beige-bruine ruin. Het is aan Charly’s ziekelijke broertje Shrek te danken dat hij vanuit België naar de opvang is gekomen. Na Shreks overlijden in 2020 mocht Charly toch blijven omdat hij al zó lang een vaste