Lotta (1996-2022) komt oorspronkelijk van een zorgboerderij, waar zij slecht zou zijn behandeld en pijn heeft geleden.
Toen zij ongeveer 4 jaar was kwam ze, drachtig, terecht op een ander adres waar het beter was. Ze hield zich afzijdig en maakte een eigenzinnige indruk. Het veulen dat ze kreeg, kon ze niet accepteren. Er werd in haar lijf zelfs helemaal geen moedermelk aangemaakt. Ze werd onbenaderbaar, het veulen overleed, en Lotta bleef het daaropvolgende jaar heel agressief en onberekenbaar. Vooral haar achterkant en buik mochten niet worden aangeraakt. Ook kreeg ze eczeem op haar lichaam waar ze onder leed.
In 2007 kwam Lotta naar de sociëteit en ging het langzaamaan de goede kant op. Ze mocht naar een pleegadres waar ze fijne jaren heeft gehad.
Omdat ze toch weer veel last had van haar staart- en maneneczeem en intensieve zorg nodig had, woont ze nu in de opvang. Aandacht doet haar erg goed, maar ze heeft iets terughoudends en stapt niet zelf op de mensen af om een aai te krijgen. Ze moet ook even rustig kunnen beoordelen of ze zich kan ontspannen. Eigenzinnig is nog steeds een goed woord om haar te omschrijven. Maar laat het je niet afschrikken, ze is stiekem ontzettend gevoelig en heel lief.