Pebbles kwam in 2005 bij De Ezelsociëteit terecht. Zij stond bij een bejaardentehuis en kreeg eigenlijk niet de verzorging die ze nodig had (en dit is zacht uitgedrukt). Ze kreeg oud brood en aardappelschillen. Ze was ontzettend mager, zat vol met luizen en haar nieren deden het niet goed. Hier kwamen we achter toen ze in Zeist kwam. Een oplettende dierenarts had het bejaardenhuis voor de keus gesteld; of Pebbles gaat naar Zeist of ik schakel de Dierenbescherming in. Gelukkig ging het na een tijd goed voeren veel beter met Pebbles en heeft ze veel mooie jaren in de opvang gekend. Pebbles had een aparte manier van drinken; ze likte het water op als een kat en dronk nooit als een ezel. Pebbles was de eerst tijd in de opvang bevriend met Istar een lieve kleine grijze merrie waarmee ze de achterste stal deelde. In 2006 zagen we allemaal hoe zachtaardig Pebbles was. Toen kwam Sjors (een 6 weken oud veulen) in de opvang. Zijn moeder wilde hem niet meer laten zogen, nadat hij in de sloot was gevallen. Hij kreeg de fles in de opvang en stond met Pebbles op stal. Van alle merries in de opvang was alleen Pebbles rustig en lief genoeg tegen Sjors. De anderen joegen hem soms weg. Pebbles at met hem uit één bak en duwde met haar neus tegen hem aan. Net als mensenbaby’s hebben ook kleine ezels heel veel contact nodig om uit te groeien tot zelfstandige dieren en dit heeft hem zeker geholpen. Nadat Istar was overleden was Pebbles bevriend met Raffles.