Paulines verhaal begon 26 jaar geleden bij een bijzondere Belgische vrouw: Tienie Essens. Deze vrouw had altijd tegen haar man gezegd dat ze zo graag een ezel wilde, maar eigenlijk ook wel graag een Mercedes. Toen haar man een ezel tegenkwam die Mercedes heette, wist hij wat hem te doen stond. Tienie kreeg merrie Mercedes cadeau. En niet veel later werd Mercedes’ veulen geboren: Pauline.
De ezels hadden het goed daar en kwamen niets tekort. Maar Tienie zelf werd ernstig ziek. Ze kwam op bezoek bij de Ezelsociëteit om een plekje voor haar (inmiddels bejaarde) merrie Pauline te regelen. Tienie is daarna helaas overleden en Pauline woont nu dus in de opvang. Het is aan de merrie te merken dat ze uit een heel liefdevolle en veilige situatie komt. Ze is sociaal en kalm en loopt in de kudde rond alsof ze nooit anders gedaan heeft.
Wat ook gelijk opviel toen we Pauline (links op de foto) zagen: ze zou de tweelingzus van Piccolo (rechts) kunnen zijn! Hetzelfde ranke postuur en precies dezelfde beige kleur vacht. Dus toen een vrijwilligster aan Piccolo zijn dagelijkse heupmassage ging geven, gaf ze per ongeluk de massage aan Pauline. Die liet niks merken en bleef doodstil staan genieten van de onverwachte behandeling. Ezels zijn handig daarin, ze grijpen hun kansen als je even niet oplet, en genieten daar dan maximaal van.
Hartelijke ezelgroet van Emmy