Ook voor de Ezelopvang is dit een vreemde en onwennige tijd. Het welzijn van de ezels staat natuurlijk voorop. En om dat te waarborgen, wordt er zuinig omgegaan met vrijwilligers. Iedere dag werkt er een ander klein groepje mensen. De rest is afgezegd. Die zijn back-up, voor als er een persoon of groepje ziek wordt.
Voor de ezels gaat alles zoveel mogelijk door zoals ze gewend zijn. Iedere dag schone stallen en een schoon terrein, eten en natuurlijk medische behandelingen. Ook kregen we bericht over twee ezels die op korte termijn weg moesten bij een kinderboerderij: Ellen (21) en Liesbeth (30).
Ellen (rechts op de foto) is daar geboren, Liesbeth (links) is haar moeder. Het was even schrikken toen we de merries ophaalden. Liesbeth mager en vies, Ellen juist te dik en met slechte, scheefgegroeide hoeven. Ze zijn ontzettend lief, maar in de kudde nog wat verlegen. Dus ze blijven veilig dicht bij elkaar.
De ezels mogen niet meer wandelen en er is minder tijd voor uitgebreide verzorging en knuffelen. Ook de extra aandacht van bezoekers moeten de ezels nu missen. En voor de stichting betekent dat: veel minder donaties. Maar gelukkig is de lente aangebroken en daar genieten ezels enorm van. Ze staan uren in de zon te dromen en op te warmen. Liefst met z’n allen bij elkaar op een klein stukje!
Hartelijke ezelgroet, Emmy