Vrijwilliger John (..) helpt Cornelis (25) wennen aan zijn nieuwe thuis in het Ezelsbejaardenhuis in Zeist.
Cornelis heeft ruim 20 gelukkige jaren bij een zorgzaam echtpaar gewoond. En zoals het gaat in het leven, ouder worden gaat soms met gebreken, verlies van energie en dan verhuizen.
Cornelis heeft het geluk niet de handel in gedumpt te worden, maar een plekje in de bejaardenkudde in Zeist te krijgen. Hij kreeg zelfs een mooie donatie mee, wat ons zeker niet altijd overkomt!
De kleine, donkere ezel, compleet met een flinke snee in zijn oor, veroverde moeiteloos mens en dier. Wel merkten we meteen dat Cornelis een butler gewend was. John is nu tijdelijk ‘de butler’ tot Cornelis is gewend dat delen er ook bij hoort. Wij allemaal genieten van de kleine Cornelis, zo vrolijk, onbekommerd. Hij vind alles leuk, vooral wandelen in het bos. Dat is een nieuwe belevenis voor hem, geweldig vind ie dat.
Dus Cornelis gaan we inzetten in onze ezelswandelingen, hij gaat dan verdienen voor die ezels die dat niet meer kunnen.