Celeste, door velen Cesta genoemd, was een witte merrie met wat donkergrijze vlekken op haar vacht. Ze was de dochter van Fiona. Ze kwam uit Noord-Holland en was in de opvang, omdat de vorige eigenaar niet meer voor haar en Fiona kon zorgen. Celeste maakte een lieve, rustige indruk en kon zich goed aanpassen aan haar nieuwe omgeving. Ze wilde wel graag bij haar moeder in de buurt blijven.
Een berichtje van die lieve ezel Goofert:
Met Cesta is het niet goed gegaan. We ontdekten dat het binnenwerk van Cesta’s hoeven dramatisch slecht was. Te vaak hoefbevangen geweest in haar leven, vertelde de dierenarts. Röntgenfoto’s wezen uit dat de hoef bezig was los te komen, een pijnlijk en ongeneeslijk proces. Cesta is op 25 november van haar pijnen verlost.
Ook ezel Felix was erg ontdaan:
Ik kreeg een brok in mijn keel toen ik zag hoe Fiona afscheid van haar dochter nam. Ze ging er naast liggen, rollen en maakte rauwe geluiden. Ze beet zichzelf ook in haar schouder. Arme Fiona, ze zocht troost bij John, liep dan weer terug om te kijken. Dan weer terug, Fiona beukte aldoor met haar hoofd tegen John aan. Na 10 minuten liep ze weg, John meevoerend. Regelrecht het bos in: lopen!