In de EzelHemel

Josefien (1998) is een zachtaardige en zeer nieuwsgierige merrie die vooral het gezelschap van ‘ons tweevoeters’ opzoekt. Ze is heel aanhankelijk en geniet dan ook van alle aandacht die ze krijgt. Hoe meer mensen haar tegelijk aaien, hoe beter! En

Maak kennis met onze Semke van 23 jaar. We hebben recent besloten dat deze knapperd bij ons in Zeist mag blijven omdat deze dame toch best een heel lastig gebit heeft waar we echt met regelmaat de tandarts naar moeten

Deze mooie ruin Ceasar (of Caesar zoals zijn vorige eigenaar zijn naam schrijft), is geboren in 1992 dus in “ezelland” al best bejaard te noemen. We hebben gemerkt dat enkel de naam overeen komt met de leider en groot heerser

Vanwege een verhuizing kon Chiel (1993) niet bij zijn vorige eigenaar blijven en kwam ie mede door zijn hoge leeftijd (hij is geboren in direct bij ons terecht. Chiel is een klein smal ezeltje maar heeft stembanden als een echte

Beppie (wil liever niet met leeftijd op de site, maar is hoogbejaard) is onze eerste echte scharrelezel. In Rhenen waar ze tot voor kort woonde hobbelde ze lekker over het erf heen en weer en kwam zo af en toe

Bonita (2000-2022) is net als haar vriendin Brenda eigenlijk altijd in de buurt van het hek te vinden. Uiteraard voor een lekkere snack of een bos hooi, maar wat Bonita óók fantastisch vindt zijn de bezoekers die een borstel pakken

Brenda (1997) lijkt soms op een wat nukkige oude dame. Dat is ze echt helemáál niet, maar haar blik is meestal op de grond gericht en dan lijkt dat al snel zo. We denken eigenlijk dat ze gewoon altijd op

Cobie (2001) komt uit Artis. Nadat haar maatje Bas overleed, was het voor Cobie tijd om van haar pensioen te gaan genieten in het ezelrusthuis. Deze pensionado mag dan een mini ezel zijn — ze is zeker voor geen kleintje

Hinke (1990-2022) is een bruine merrie die voor haar komst naar de opvang met haar maatje Famke in een weiland stond. De eigenaresse en de verzorger wisten zich geen raad want Famke was er slecht aan toe. Na overleg met

Onze Klaartje (1997) komt uit Friesland. Toen haar vorige eigenaren verhuisden is zij naar Zeist gereisd. Ze had een enerverend jaar achter de rug omdat de merrie waar ze mee samenleefde, overleed. Maar ze heeft het naar haar zin in

Liesbeth (1990-2022) kwam met haar dochter Ellen van een kinderboerderij. De boerderij wilde doorgaan zonder ezels en daarom verhuisden de merries naar de opvang. Liesbeth was mager toen ze binnenkwam en wilde nauwelijks eten. We kwamen er al snel achter

Lieve, slimme Maud (1998-2020) was een erg gevoelig dier. Je moest haar echt leren kennen, ze vertrouwde niet snel en niet alle mensen. Ze hield alles in de gaten. Ze heeft veel meegemaakt. Ze is gered van de slacht en was

Dag lieve Kobus. Eind november 2019 stapte Kobus moedig uit de trailer samen met zijn vriend Rico, een nieuw leven tegemoet. Hij moest weg van zijn vertrouwde stekje bij een kinderboerderij in Amsterdam door ander gemeentebeleid. Wij hebben hem met

Trijntje was een van de iconen van de Ezelsocieteit. Ze had geen vrolijk verleden. Toen ze in 2012 naar Zeist kwam had ze het vertrouwen in de mens volledig verloren. Dat vertrouwen herstelde nooit meer volledig, maar gaandeweg voelde ze

Fiona was een van de geliefde iconen van de Ezelsociëteit. Ze kwam als magere witte merrie binnen samen met haar dochter Celeste. Nadat haar gebit behandeld was sterkte ze helemaal aan. Fiona was een echte gezelschapsezel die gek was op

Mannis kwam samen met moeder Tula in 2012 naar de opvang: een stoere ezel met een klein hartje. Vriendelijk en sociaal naar ezels en naar mensen. Mannis had het meteen naar zijn zin in de grote kudde. Hij hing aanvankelijk

Jaap heeft de laatste vier jaren van zijn leven bij ons in Zeist gestaan. Hij is maar liefst 36 jaar oud geworden. Voordat hij naar Zeist kwam stond Jaap twee decennis lang bij de faculteit van Diergeneeskunde in Utrecht, waar

Bella (1989-2022) is een mooie grijze merrie, die er soms een beetje rommelig uit kan zien. Ze houdt er niet van om te worden aangehaald door bezoekers; dat laat ze merken door in je benen te bijten. Tijdens openingstijden staat

In de herfst van 2006 werd Jelle (1983) samen met zijn zoon, Mack, een muildier, verwaarloosd, zwaar ondervoed en met een gebroken neus na een melding gered. Na een grondige ‘opknapbeurt’ in onze opvang gingen de twee naar Friesland, naar

No-No (1990) is in oktober 2018 bij ons gearriveerd, samen met haar vriendin Dolores. Bij hun voormalige eigenaar in Limburg stonden de dames jarenlang heerlijk samen in de wei. Maar ze vinden het zeker ook geen straf om hun oude

Merel heeft jarenlang samen met haar ezelvriendin Floor op een fijn pleegadres gestaan. Helaas kunnen de merries daar niet langer blijven. Niet lang na aankomst in de opvang in Zeist bleek Merel ernstige gezondheidsproblemen te hebben. Ondanks intensieve zorg in

Mooie, tengere Nikita (rechts op de foto) kwam in 2015 samen met haar ezelvriendin Nona (links) permanent bij ons in Zeist wonen. Nikita was een ‘aparte’ ezel, zowel qua uiterlijk als qua gedrag. Ze viel op door de bijzondere horizontale

Deze heer komt uit Frankrijk. Daar werd Monsieur Roro (1995-2021) verhuurd om de bagage van toeristen te dragen. Op zesjarige leeftijd heeft hij een hersenbloeding gehad, waardoor hij aan zijn rechterkant niet goed kan zien en horen. Zo is hij

Janneke (1996) was een pittige kleine merrie. Zij is als jonge ezel bij ons gekomen en toen naar een goed pleegadres gegaan, waar ze jaren heeft gestaan. Door omstandigheden is ze teruggekomen. Janneke is met de fles grootgebracht nadat ze

Shrek (2001-2020) kwam met zijn broer van Charlie uit België. Shrek had zoveel voortdurende lichamelijke klachten, dat zijn vorige eigenaresse niet meer wist hoe ze hem nog kon helpen. Denk aan: wonden, graatmager, aldoor verhoging, korrelachtige oren, veel korstjes op

Nimbus is een zwartbruine ruin die samen met zijn vriend Piccolo eerst in Frankrijk woonde en nu in de opvang is, omdat hun eigenaren niet meer voor ze konden zorgen. Nimbus kijkt een beetje de kat uit de boom en komt

Lotta (1996-2022) komt oorspronkelijk van een zorgboerderij, waar zij slecht zou zijn behandeld en pijn heeft geleden. Toen zij ongeveer 4 jaar was kwam ze, drachtig, terecht op een ander adres waar het beter was. Ze hield zich afzijdig en

Kleo (1995) is naar Zeist gekomen met een speciaal veterinair transport. Zij was een werkezel op Corfu en ze werd samen met de vrouw waar ze bij hoorde, aangereden door een auto. Kleo bleef voor oud vuil gewond in de

Goofert (1998) heeft vanaf zijn geboorte tot 2008 bij een ouder echtpaar gewoond. Zijn gezelschap was een paard. Met het overlijden van de man des huizes, kwam Goofert naar Zeist. Hij is een mollige, populaire, lieve ruin. Door zijn opvallende

​Felix (2001-2022) is sinds 2007 in de opvang. Hij stond daarvoor als hengst op een boerderij, bij paarden. Je kan een hengst wel houden, maar dan moet dat op een natuurlijke manier, met een eigen kudde. Maar nu was Felix

Cornelis (1994-2022) is vele jaren liefdevol verzorgd door een echtpaar. Toen zij daar niet langer toe in staat waren, kwam Cornelis in 2017 naar Zeist. Hij was de enige ezel op zijn vorige plaats met zijn verzorgers als maatjes. Ook

Emma (1987) is een lichtgrijze, tengere merrie. Het complete verhaal van Emma kennen wij niet. Wij weten alleen dat een meisje op een gegeven moment een noodoproep plaatste. Na het overlijden van haar opa bleef zijn ezelmerrie eenzaam en verwaarloosd

​Coco (1993) is een mooie, grijze dame. Ze woont al zo’n 11 jaar in de opvang in Zeist. Ooit stond ze samen met 45 lotgenoten in een advertentie in een landelijke ochtendkrant. Een dierenvriend ging kijken en hij zag een

Dieske (1991) was alweer een tijd in Zeist en vanaf het moment dat hij binnenkwam, was iedereen gek op hem. Hij was een ruin met een stokmaat van meer dan een meter (1.22 m. om precies te zijn) en daarmee

Anna (1995-2020) zou aanvankelijk samen met haar trouwe ezelvriendin Sally naar Zeist komen. De beide merries stonden meer dan 20 jaar samen op een kinderboerderij. Sally leek het niet goed te maken en dus werden de merries eerst voor een

Petunia was een donkerbruine mini ezelmerrie. Ze kon zowel met mensen als dieren goed door één deur. Haar vorige eigenaren beschreven haar als een lief en waardig ezeltje met een gouden karakter. Ze was gek op haar dochter Froukje. Petunia

Festus (1982) was een muildier. De eerste 30 jaar woonde ze bij een echtpaar met alle tijd van de wereld en heel veel liefde voor Festus. Toen zij daar niet meer kon blijven, kwam ze in 2013 in de opvang.

Tula kwam samen met zoon Mannis in 2012 de opvang binnen met chronische hoefbevangenheid. Ook bleek Tula later de ziekte van Cushing te hebben. ​Zij was een zachtmoedige ezel die graag gezelschap zocht van andere zachtaardige ezels en niets liever

Merrie Jessie (1995) stond de eerste jaren van haar leven op een kinderboerderij . Haar gezondheid was altijd fragiel. Zo had ze al vroeg last van chronische hoefproblemen. ​Jessie heeft op meerdere pleegadressen gestaan; samen met merrie Doortje hield ze

Morse (1985) was een mooie, middelgrote, beige ezel. Hij kwam uit Corfu. Over zijn geschiedenis weten we alleen dat hij op het eiland bij zigeuners leefde, die hem (waarschijnlijk) gebruikten als lastezel om de karren te trekken. Helaas is het

Pony Merle kwam ik 2011 vanuit Corfu (Corfu Donkey Rescue) naar Nederland samen met pony Piraat. Zoals veel pony’s in Griekenland heeft zij waarschijnlijk ook gewerkt in haar leven. Wat ze precies heeft gedaan weten we niet, misschien heeft ze

Vonkey (1995) kwam samen met haar zusje Donky in de opvang. De eigenaren konden niet meer voor de ezels zorgen. Stille ezels en niet erg gezond, dachten wij. De dierenarts bevestigde onze vermoedens; Donky was erg ziek en overleed niet

Joop heeft 26 jaar bij de Ezelsociëteit gewoond. Hij was geweldig goed in inbreken, zoals u in dit filmpje kunt zien. ​Ook was hij bij velen geliefd, zoals bij Jan, de hoefsmid.

Chico (volledig: Chico Mendez) (1991) was een kleine witte ruin die sinds oktober 2003 bij De Ezelsociëteit hoorde. Omdat hij op een pleegadres erg vermagerd was, was hij sinds november 2015 terug in de opvang in Zeist, waar hij veel

Celeste, door velen Cesta genoemd, was een witte merrie met wat donkergrijze vlekken op haar vacht. Ze was de dochter van Fiona. Ze kwam uit Noord-Holland en was in de opvang, omdat de vorige eigenaar niet meer voor haar en

Elisabeth stond samen met een ezelhengst die later de naam Nono kreeg bij een koeienboer in het westen van het land. In 2005 haalde Vera de oprichtster van De Ezelsociëteit haar op samen met Hans de hoefsmid. Elisabeth had uitgelubberde

Greetje kwam in 2007 bij De Ezelsociëteit. Ze kwam vanuit België met veel te lange hoeven. Haar eigenaar voerde aan dat ze een moerasezel was en daarom zulke lange hoeven had, anders zonk ze weg in het weiland. Haar pezen

​Veel donateurs en bekenden van De Ezelsociëteit kenden natuurlijk onze Dinky. Dinky heeft een speciale geschiedenis. Hij werd geboren in een dierenpark en zijn moeder verstootte hem, waarschijnlijk voelde ze dat ‘er iets niet goed was’ en dus werd hij

Zena kwam in 2003 vanuit België naar De Ezelsociëteit. Een dierenvriendin had haar daar liggend op een markt aangetroffen en haar gekocht. Zena bleek een hernia (een breuk in haar buikwand) te hebben waardoor haar buikvlies uitstulpt en er een

Pebbles kwam in 2005 bij De Ezelsociëteit terecht. Zij stond bij een bejaardentehuis en kreeg eigenlijk niet de verzorging die ze nodig had (en dit is zacht uitgedrukt). Ze kreeg oud brood en aardappelschillen. Ze was ontzettend mager, zat vol